سنجد
در حاشیه‌ی رودخانه‌های خشک و دشت‌های بیکران ایران، درختچه‌ای با شاخه‌های نقره‌فام و برگ‌های باریک و مخملی سر برمی‌آورد که میوه‌هایی کوچک و قهوه‌ای‌رنگ به بار می‌نشاند. این میوه‌ها که به نام سنجد شناخته می‌شوند، از دیرباز در فرهنگ و طب سنتی ایران جایگاه ویژه‌ای داشته و دارند.
سنجد با نام علمی Elaeagnus angustifolia، بومی مناطق آسیای غربی و مرکزی، از جمله ایران، افغانستان و ترکیه است. این درختچه مقاوم به خشکی و سرما، در خاک‌های فقیر نیز رشد می‌کند و به عنوان یکی از گیاهان دارویی مهم در طب سنتی ایران و سایر کشورهای منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- تقویت استخوان‌ها و پیشگیری از پوکی استخوان: سنجد سرشار از کلسیم و فیبر است که به تقویت استخوان‌ها و پیشگیری از پوکی استخوان کمک می‌کند. مصرف پودر سنجد به همراه شیر و عسل، ترکیبی مؤثر برای بهبود سلامت استخوان‌ها محسوب می‌شود.
- درمان درد مفاصل و آرتروز: پودر هسته سنجد دارای خاصیت غضروف‌سازی است و می‌تواند به ترمیم مفاصل و کاهش دردهای مرتبط با آرتروز کمک کند.
- تقویت سیستم ایمنی: سنجد حاوی ویتامین C است که به تقویت سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از عفونت‌ها کمک می‌کند.
- درمان اسهال: به دلیل خاصیت قابض بودن، سنجد می‌تواند به درمان اسهال کمک کند و سموم موجود در معده و روده را دفع نماید.
- خواص آنتی‌اکسیدانی: سنجد دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی است که به مقابله با رادیکال‌های آزاد و پیشگیری از بیماری‌های مزمن کمک می‌کند.
سنجد به صورت تازه، خشک‌شده یا پودر شده مصرف می‌شود. پودر سنجد را می‌توان با شیر و عسل مخلوط کرده و به عنوان یک نوشیدنی مقوی مصرف کرد. همچنین، از سنجد در تهیه دمنوش‌ها و برخی شیرینی‌های سنتی استفاده می‌شود.
سنجد، این میوه کوچک و پرخاصیت، با تاریخچه‌ای کهن و خواص بی‌شمار، همچنان در فرهنگ و زندگی مردم ایران حضور دارد. با هر دانه سنجد، می‌توان به عمق تاریخ و سنت‌های کهن سفر کرد و از فواید بی‌نظیر آن بهره‌مند شد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.